Ischiza — Die Ischiza (russisch ижица, Majuskel Ѵ, Minuskel ѵ) ist ein Buchstabe des frühen kyrillischen Alphabets. Sie entspricht dem griechischen Buchstaben Ypsilon und wurde in Wörtern griechischer Herkunft verwendet, aber da ihre Aussprache mit… … Deutsch Wikipedia
Ѵ — Die Ischiza (russisch ижица, Majuskel Ѵ, Minuskel ѵ) ist ein Buchstabe des frühen kyrillischen Alphabets. Sie entspricht dem griechischen Buchstaben Ypsilon und wurde in Wörtern griechischer Herkunft verwendet, aber da ihre Aussprache mit dem des … Deutsch Wikipedia
Ѷ — Die Ischiza (russisch ижица, Majuskel Ѵ, Minuskel ѵ) ist ein Buchstabe des frühen kyrillischen Alphabets. Sie entspricht dem griechischen Buchstaben Ypsilon und wurde in Wörtern griechischer Herkunft verwendet, aber da ihre Aussprache mit dem des … Deutsch Wikipedia
okowa — ż IV, CMs. okowawie; lm D. oków zwykle w lm, podn. «łańcuchy, kajdany» Zakuć w okowy. przen. Rzeka w okowach lodu. Skruszyć okowy przesądów … Słownik języka polskiego
kajdany — blp, D. kajdan «żelazne łańcuchy do skuwania rąk i nóg więźniom» Brzęk kajdan. Dźwigać kajdany. Okuć, zakuć kogo w kajdany. Nałożyć, włożyć, założyć komu kajdany. Chodzić w kajdanach. przen. «okowy, pęta; niewola» Kajdany rodzinne. Kajdany życia … Słownik języka polskiego
łańcuch — m III, D. a; lm M. y 1. «szereg połączonych ze sobą ogniw, zwykle metalowych, tworzących rodzaj sznura, mający zastosowanie w technice, jako ozdoba itp.; czasem (zwykle w lm): okowy, kajdany» Złoty łańcuch. Łańcuch przegubowy. Łańcuchy kotwicy.… … Słownik języka polskiego
pryskać — ndk I, pryskaćam, pryskaćasz, pryskaćają, pryskaćaj, pryskaćał, pryskaćany prysnąć dk Va, pryskaćnę, pryśniesz, pryśnij, pryskaćnął (prysł), pryskaćnęła (prysła), pryskaćnęli, pryskaćnąwszy 1. «rozrzucać, wyrzucać krople albo drobne cząstki… … Słownik języka polskiego
rozkuć — dk Xa, rozkućkuję, rozkućkujesz, rozkućkuj, rozkućkuł, rozkućkuty rozkuwać ndk I, rozkućam, rozkućasz, rozkućają, rozkućaj, rozkućał, rozkućany 1. «uderzając mocno, rozbić okowy, łańcuchy, okucie itp.; uwolnić kogoś ze skuwających go więzów»… … Słownik języka polskiego
więzy — blp D. więzyzów «sznury, rzemienie itp., którymi kogoś związano, skrępowano, którymi spętano zwierzę; łańcuchy, kajdany, w które dawniej zakuwano więźniów; okowy, pęta» Mieć więzy na rękach i na nogach. Rozciąć, rozluźnić komuś więzy. Oswobodzić … Słownik języka polskiego
jarzmo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. jarzmomie; lm D. jarzm || jarzmorzem {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prymitywny zaprzęg drewniany dla bydła (np. dla wołów), złożony z zakładanego na kark drążka i przyczepionych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
